-W sumie to nie wiem. Jedyny żywioł jaki pasuje jest napisany w jakimś dziwnym języku - przyglądałem się napisowi.
-No to mamy problem. A wiesz co to za język - zapytała Nyx.
-Nie do końca. Kartka jest stara i tusz się rozmazał, ale z tego co widzę to język pradawnych - odpowiedziałem - Ale kto nam to przetłumaczy?
-Znam takiego starego wilka który mógłby nam to przetłumaczyć. Ale gdy go spotkałam miał 101 lat, a było to z 5 lat temu. Boję się że już zmarł.
-Pięknie... Więc trzeba będzie samemu zgadnąć. Ale to chyba nic złego - zaśmiałem się.
-Dobrze - uśmiechnęła się Nyx.
***
Późnym wieczorem
***
Moje oczy znów zaczęły świecić, ale tym razem o wiele mocniej. Szukałem nocnych potworów. Ostatnio stały się w stosunku do mnie bardzo przyjazne, a ja polubiłem ich towarzystwo. Przedzierałem się przez krzewy by dotrzeć do wielkiego drzewa. Gdy w końcu znalazłem się obok niego rozglądałem się dokładnie. Na jednej z krętych gałęzi pełzł wąż. Miał czerwone oczy tak jak ja. Patrzył na mnie z zaciekawieniem.
-Kim jesssteś - zapytał.-Ty mówisz - zdziwiłem się.
-To jessst magiczne drzewo. Zwierzęta które się na nim urodziły mówią językiem zrozumiałym dla wszyssstkich -wyjaśnił wąż.
-Fajnie. Nazywam się Ezio, a ty?
-Miło mi. Ja nazywam się Dami.
-Mi też miło. Mieszkasz tu?
-Tak. To drzewo jessst moim domem. Szczerze mówiąc znudziło mi się ciągłe pełzanie po tym drzewie.
-Może chcesz pójść ze mną? Poznasz wiele wilków i zwierząt - zaproponowałem.
-Na prawdę? Mogę - ucieszył się Dami.
-Tak, możesz.
Dami wpełzł mi na głowę. Przed grotą zastałem Yin.
-Dobry wieczór Ezio - przywitała się.
-Hej Yin. Co tu robisz - zapytałem.
-Szukam Nyx. Nigdzie jej nie ma. Właśnie miałam u was sprawdzić.
-Dobrze. Chodź ze mną.
Weszliśmy do jaskini. Nyx leżała w łóżku przykryta kołdrą. Wyglądała na zmęczoną, ale nie tak jak zazwyczaj gdy chce jej się spać.
-Nyx! Nic ci nie jest? Co się dzieje - zaniepokoiłem się.
<Nyx?>
