Wyszłam na polowanie,gdyż w watasze zaczynało brakować zapasów.Koło jeleniego zakątka upolowałam dwie sarny i jelenia.Szłam powoli,wlokąc zapasy,gdy nagle zauważyłam czerwone odciski łap na ścieżce.Zaniepokojona rozejrzałam się,ale niczego nie zauważyłam.Szłam więc dalej,gdy nagle zauważyłam Ezia siedzącego na pniu.Ślady prowadziły do niego.Natychmiast rzuciłam na ziemie upolowaną zwierzynę i podbiegłam do Ezia.
-Ezio, to ty zostawiłeś te ślady - zapytałam zaniepokojona.
-Jakie ślady - odwrócił się w moją stronę.
-Ezio... C... Co z tobą jest - cofnęłam się.
Z jego oczu i pyska świeciło nienaturalne czerwone światło.Miał jeszcze znak na uchu.
-Ja... Ja nie wiem - odwrócił się z powrotem.
-Czy to pierwszy raz?
-Nie... Miałem tak już kilka razy, ale nie w takim stopniu.
-Chodź,pójdziemy do szamana-odpowiedziałam.
Kiedy szliśmy czerwone światło zaczęło świecić jeszcze mocniej.Załamywałam się powoli.Szliśmy półtorej godziny (szaman był w innej watasze).Kiedy doszliśmy,zostaliśmy przyjęci natychmiastowo z powodu wciąż pogarszającego się stanu Ezia.Szaman zaprowadził go do jaskini,a ja zaczekałam przed nią.Już po kilku minutach czekania z moich oczu zaczęły powoli cieknąć łzy.Kapały jedna za drugą w coraz szybszym tempie.Martwiłam się o Ezia.Nie mogłam się uspokoić aż do końca zabiegu.Mocno się zdziwiłam,kiedy szaman wyszedł z jaskini bez Ezia.
-Nie dam rady...-westchnął-żeby zdiagnozować chorobę trzeba wysłać twojego partnera do szamana w dużo większej watasze,trzy dni drogi stąd.
Chwilę potem wyszedł Ezio.Czerwone światło lekko przygasło.
<Ezio?Od ciebie zależy decyzja czy idziemy>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz